's Morgens vertrekken we naar Caritas Manila, waar Fr. Luke Moortgat uit Gent ons opwacht. Naar het einde toe van zijn carriere als prof aan de La Salle University begon hij, mede op vraag van kardinaal Sin, een opvangtehuis voor te vondeling gelegde meervoudig gehandicapte kinderen. Het blijft allemaal kleinschalig, wegens gebrek aan middelen, maar ongetwijfeld zijn er nog veel meer jonge mensen met een dergelijke handicap in Manila, maar houden ouders hen verborgen thuis uit beschaamheid. We krijgen er een rondleiding, terwijl een opvoedster commentaar geeft bij de mogelijkheden van ieder kind. Hij probeert ook vrijwilligers op te leiden om stervenden op straat een waardige pijnloze dood te laten sterven, maar dit staat nog allemaal in zijn kinderschoenen...
Na de middag trekken we naar Tala, City of the Lepers. Fr. Paul Foulon uit Wevelgem wacht ons in zijn parochiehuis op. Hij heeft 6 van melaatsheid genezen meisjes uitgenodigd om over hun ziekte, hun dromen, ontgoochelingen, uitsluiting uit school, familie, gemeenschap te getuigen. Tegen het einde van het gesprek genieten we van de merienda, waar we verder met deze door het leven en hun ziekte getekende meisjes verderpraten. Daarna trekken we naar het huisjesproject dat mensen de mogelijkheid biedt na hun genezing en verdrijving uit hun gemeenschap een nieuw leven te beginnen. We rijden nog even door het publiek hospitaal, dat bijzondere aandacht heeft voor de bejaarde, hulpeloze of hervallen melaatsen. De manufactory van poppen, een cooperatieve geleid door dochters, vrouwen of weduwen van melaatsen, kan weer verscheidene stardolls aan ons verkopen. Na ons afscheid van Paul terug naar Maryhill. Een dag die ongetwijfeld beklijft en stof voor onze dagboeknotities oplevert.
woensdag 20 april 2011
Dag 16: In Manila
Op onze City-trip in Manila trekken we eerst naar Payatas, de barangay rond de nog steeds in uitbating zijnde afvalberg. We krijgen van de Mayor geen permissie om de afvalberg zelf te bezoeken, maar een wandeling naar de kerk en een gesprek met de parochiepriester, leert ons ook al veel: de families van de scavangers verdienen door de verkoop van de gerecycleerde materialen vaak meer dan met een gewone job in de provincies (?!)...
Nadien lopen we door de wijk van duizenden bewoners rond de afvalberg, snuiven er de verschillende geuren op, begroeten er de lachende mensen die afval aan het sorteren zijn. We bezoeken een jeugdproject, een kinderdagverblijf, het hospitaaltje, de cooperatieve die afval tot souvenirs voor toeristen omtovert.
Nadat we door de wijk gewandeld zijn, nemen we maaltijd in een chinees restaurantje. We bezoeken daarna in Quiapo de kerk van the Black Jesus Nazarene, een bekend bedevaarts- en dovotieoord. Rond de kerk bevinden zich ook heel wat fortune-tellers en enkelen onder ons laten zich verleiden om hun toekomst te laten voorspellen.Daarna trekken we naar Manila Intramuros, de oude Spaanse binnenstad, of wat ervan overblijft. Naast de Spaanse omwallingen lopen we op deze bloedhete dag Fort Santiago binnen waar de nationale onafhankelijkheidsstrijder Jose Rizal eind 19de eeuw werd opgesloten en geexecuteerd na zijn oproep aan de Spanjaarden om de Filippino's niet langer te verknechten. We rijden daarna naar Manila Bay waar we nog een verfrissende cocktail drinken alvorens de terugtocht naar Maryhill aan te vatten. Na ons avondmaal blijven we bij een San Miguel op het terras of kijken we boven op het gebouw naar de sterren.
Nadien lopen we door de wijk van duizenden bewoners rond de afvalberg, snuiven er de verschillende geuren op, begroeten er de lachende mensen die afval aan het sorteren zijn. We bezoeken een jeugdproject, een kinderdagverblijf, het hospitaaltje, de cooperatieve die afval tot souvenirs voor toeristen omtovert.
Nadat we door de wijk gewandeld zijn, nemen we maaltijd in een chinees restaurantje. We bezoeken daarna in Quiapo de kerk van the Black Jesus Nazarene, een bekend bedevaarts- en dovotieoord. Rond de kerk bevinden zich ook heel wat fortune-tellers en enkelen onder ons laten zich verleiden om hun toekomst te laten voorspellen.Daarna trekken we naar Manila Intramuros, de oude Spaanse binnenstad, of wat ervan overblijft. Naast de Spaanse omwallingen lopen we op deze bloedhete dag Fort Santiago binnen waar de nationale onafhankelijkheidsstrijder Jose Rizal eind 19de eeuw werd opgesloten en geexecuteerd na zijn oproep aan de Spanjaarden om de Filippino's niet langer te verknechten. We rijden daarna naar Manila Bay waar we nog een verfrissende cocktail drinken alvorens de terugtocht naar Maryhill aan te vatten. Na ons avondmaal blijven we bij een San Miguel op het terras of kijken we boven op het gebouw naar de sterren.
dinsdag 19 april 2011
Dag 15: Van Baguio naar Manila via 100 Islands
We staan vroeg in de morgen op om te vertrekken naar Manila, maar dan wel via de weinig toeristisch uitgebate trekpleister One Hundred Islands. 't Zijn er misschien wel meer, maar 't steekt hier soms niet zo nauw, en 100 is al ook een 't wat. Fr. Eugeen wuift ons aan Home Sweet Home uit en Marybeth en Delvyne, de 2 Filippina's, trekken met ons mee. Na een half uurtje valt iedereen in de bus stil om een drietal uur later nabij Alaminos met een klapband van de bus te ontwaken. Maar geen enkele seconde liepen we gevaar en de flat tire was na 45 min vervangen. In Alaminos maken we met 2 motorboten de oversteek naar Governor's Island. Daar wordt van zon en strand genoten, en na een tijdje nemen we een van de volgende eilanden: Quezon Island. Na een uurtje bakken in de zon en een kleine pic-nic, keren we terug naar het grootste eiland van de Filippijnen (Luzon) om onze reis naar Manila verder te zetten. Alhoewel ook nu weer eerst souvenirs of hoedjes worden aangeschaft...
Na toch alweer een 5-tal uren rijden en tussenstop voor een drink in een Tankstation, komen we bij Fr. Marc Lesage in Tay-Tay, Antipolo - juist buiten Metro Manila - in ons verblijf voor de komende dagen, Maryhill CICM, aan. We worden hartelijk door Marc ontvangen en na onze intrek in de kamers en een frisse slok bier of frisdrank bij de barbecue zoeken we na een lange busrit onze bedden op.
Na toch alweer een 5-tal uren rijden en tussenstop voor een drink in een Tankstation, komen we bij Fr. Marc Lesage in Tay-Tay, Antipolo - juist buiten Metro Manila - in ons verblijf voor de komende dagen, Maryhill CICM, aan. We worden hartelijk door Marc ontvangen en na onze intrek in de kamers en een frisse slok bier of frisdrank bij de barbecue zoeken we na een lange busrit onze bedden op.
Dag 14: Vierde dag Baguio
Vandaag is de laatste dag dat we op kijkstage in SLU en BGH gaan. Net als de voorbije dagen worden we over verschillende diensten verdeeld om operaties bij te wonen, kindjes te zien geboren worden, et de arts op ronde te gaan. Na het afsluiten van de kijstages, volgen deze namiddag nog twee lessen. Vooral de tweede les, door dr. Ocampo heeft een leuke ondertoon door de wijze waarop de dokter ons toespreekt. De schrik voor malaria en dengue smelt zo weg door haar instructieve wijze van lesgeven.
Na de lessen gaan we naar het kathedraalplein van Baguio waar de palmtakken worden gewijd en enkelen de mis bijwonen. Na het avondmaal trekken we naar Camp John Haye, een voormalige Amerikaanse legerbasis in Baguio, waar we in de Manor een afscheidsdessertje verorberben. Met de taxi's rijden we naar de Nevada Square, waar enkele dans- en drankgelegenheden zijn. Na enige tijd houden we het ook daar voor bekeken, en trekken we terug naar Home Sweet Home waar we van een korte nachtrust zullen genieten alvorens Baguio te verlaten.
Na de lessen gaan we naar het kathedraalplein van Baguio waar de palmtakken worden gewijd en enkelen de mis bijwonen. Na het avondmaal trekken we naar Camp John Haye, een voormalige Amerikaanse legerbasis in Baguio, waar we in de Manor een afscheidsdessertje verorberben. Met de taxi's rijden we naar de Nevada Square, waar enkele dans- en drankgelegenheden zijn. Na enige tijd houden we het ook daar voor bekeken, en trekken we terug naar Home Sweet Home waar we van een korte nachtrust zullen genieten alvorens Baguio te verlaten.
zaterdag 16 april 2011
Dag 13: Derde dag Baguio
Het roteren van de verschillende groepen in de verschillende diensten van het SLU ziekenhuis en BHG verlopen zoals het moet: deze keer deden we in SLU Internal Medicine en Surgery aan. Heel wisselende ervaringen komen op ons af: verrassing, verwondering, soms een raar gevoel enz... Al bij al houden we onze ogen goed open en vaak hebben we heel wat indrukken uit te wisselen en op te schrijven in onze boeken/schriftjes 's avonds om het zeker niet te vergeten.
De les in de namiddag van Dr. Asuncion die ons gisteren hielp faecalien te ontleden, volgen we met wisselend succes. Voor de ene persoon is de inhoud interessant en lokt vragen uit, voor de andere persoon komt de docent niet heel attractief uit de hoek, zodat het moeilijk is om de aandacht erbij te houden... Maar misschien zit het aangename samenzijn van gisterenavond hier ook voor iets tussen. Intussen horen we muziek op de achtergrond en applaus: het is graduation time aan deze universiteit en zoals we kennen uit Amerikaanse feuilletons en films lopen de afgestudeerde verplegers die vandaag aan de beurt zijn in toga en met toque op het hoofd. Ze hebben er een nieuwe titel bij vandaag: officially unemployed...
Er zijn intussen weeral euro's voor pesos ingewisseld en kunnen we opnieuw gaan winkelen, voor sommigen een bijna hopeloze zoektocht naar souvenirs. Na het avonmaal overlopen we opnieuw de ervaringen van de voorbije dag en sommigen trekken daarop naar de Mall om een bioscoopfilm te gaan bekijken.
De les in de namiddag van Dr. Asuncion die ons gisteren hielp faecalien te ontleden, volgen we met wisselend succes. Voor de ene persoon is de inhoud interessant en lokt vragen uit, voor de andere persoon komt de docent niet heel attractief uit de hoek, zodat het moeilijk is om de aandacht erbij te houden... Maar misschien zit het aangename samenzijn van gisterenavond hier ook voor iets tussen. Intussen horen we muziek op de achtergrond en applaus: het is graduation time aan deze universiteit en zoals we kennen uit Amerikaanse feuilletons en films lopen de afgestudeerde verplegers die vandaag aan de beurt zijn in toga en met toque op het hoofd. Ze hebben er een nieuwe titel bij vandaag: officially unemployed...
Er zijn intussen weeral euro's voor pesos ingewisseld en kunnen we opnieuw gaan winkelen, voor sommigen een bijna hopeloze zoektocht naar souvenirs. Na het avonmaal overlopen we opnieuw de ervaringen van de voorbije dag en sommigen trekken daarop naar de Mall om een bioscoopfilm te gaan bekijken.
Dag 12: Tweede dag Baguio
Na het ontbijt splitst de groep van 19 zich opnieuw in 3 op zodat ze kunnen roteren. In SLU trekt een naar de OB-gyne/pediatrics, een ander naar Surgery. Maar deze opdeling is niet strikt: wanneer we ergens uitgekeken of uitgepraat zijn zoeken we een andere afdeling op. Een derde groep gaat samen met Prof. Callewaert naar BHG.
In de namiddag krijgen we onze colleges over endemische ziektes in de Filippijnen. Met sprekende beelden licht Dr. Dumaup ons in over seksueel overdraagbare ziektes waarbij vooral het sekstoerisme en lange-afstandswerk een belangrijke rol in spelen. Tijdens de break nodigt de Dean ons uit tot een groepsfoto om in de lokale "Campuskrant" op te nemen.
In het tweede deel van de namiddag is er een practicum. We onderzoeken o.l.v. Dr> Asuncion besmette stoelgang onder de microscoop en hoewel het niet zo eenvoudig is, aangezien we er niet zoveel van kennen, proberen we een aantal besmette cellen te ontdekken, iets wat we tijdens een college dat nog zal volgen zullen bespreken. Na het practicum trekken enkelen snel naar de Mall die we op zeg naar Home Sweet Home toch moeten passeren. Na het avondmaal zitten we opnieuw samen om onze ziekenhuiservaringen uit te wisselen. Nadien bouwen we met onze Filippina's een feestje in onze verblijfplaats, waarbij we hen de Plopdans en de Marie-Louise proberen aan te leren. Ze vragen ons of dit onze nationale culrurele dansen zijn... Wij van onze kant leren van hen Balut eten: we vertellen er nog wel over wanneer we thuis zijn.
In de namiddag krijgen we onze colleges over endemische ziektes in de Filippijnen. Met sprekende beelden licht Dr. Dumaup ons in over seksueel overdraagbare ziektes waarbij vooral het sekstoerisme en lange-afstandswerk een belangrijke rol in spelen. Tijdens de break nodigt de Dean ons uit tot een groepsfoto om in de lokale "Campuskrant" op te nemen.
In het tweede deel van de namiddag is er een practicum. We onderzoeken o.l.v. Dr> Asuncion besmette stoelgang onder de microscoop en hoewel het niet zo eenvoudig is, aangezien we er niet zoveel van kennen, proberen we een aantal besmette cellen te ontdekken, iets wat we tijdens een college dat nog zal volgen zullen bespreken. Na het practicum trekken enkelen snel naar de Mall die we op zeg naar Home Sweet Home toch moeten passeren. Na het avondmaal zitten we opnieuw samen om onze ziekenhuiservaringen uit te wisselen. Nadien bouwen we met onze Filippina's een feestje in onze verblijfplaats, waarbij we hen de Plopdans en de Marie-Louise proberen aan te leren. Ze vragen ons of dit onze nationale culrurele dansen zijn... Wij van onze kant leren van hen Balut eten: we vertellen er nog wel over wanneer we thuis zijn.
donderdag 14 april 2011
Dag 11: Eerste dag in Baguio
Na een nachtje rust en het ontbijt bij de paters rijden we per Jeepney tegen 8h naar het Sacred Heart Hospital ofte het Universitair Ziekenhuis van de Saint Louis University. Om van bij de aanvang alle misverstanden te vermijden: stel er U geen UZ bij voor zoals te Gent of te Leuven: ze beschikken over 244 bedden en ziekte kan hier, wegens afwezigheid van sociale zekerheid, heel "seizoensgebonden" zijn, m.a.w. afhankelijk van de inkomsten en uitgaven van het huisgezin... Aangezien dit ziekenhuis ook de stageplaats is van de Medical en Nursing School van de Universiteit, loopt hier enorm veel volk rond volgens het aantal patienten.
In de namiddag spreekt de Decaan van de School for Medicine ons toe, en bezorgt ons een overzicht van de colleges die we zullen krijgen. Dr. Leung geeft ons als eerste een inleiding over de organisatie van de geneeskundige zorg in de Filippijnen. Dr. Tolentino vertelt ons heel kort waarvoor MOMFI staat, de organisatie van studenten die in vakantieperiodes in de verwijderde berggebieden eerste geneeskundige zorgen probeert te bieden. Nadat de studenten een PPT hebben getoond over hun activiteiten tijdens hun medische missies overhandigen we 1000 euro uit de opbrengsten van de wekelijkse broodmaaltijden in De Corona. We lopen nog eens binnen in de Mall om aankopen te doen voor de avond die komt en daarna trekken we naar Home Sweet Home voor ons avondmaal.
's Avonds overlopen we nog even onze ervaringen in het ziekenhuis. Vanuit de verschillende groepen komen enkelen aan het woord en alles te samen genomen komt een gevarieerd pallet aan indrukken naar boven.
In de namiddag spreekt de Decaan van de School for Medicine ons toe, en bezorgt ons een overzicht van de colleges die we zullen krijgen. Dr. Leung geeft ons als eerste een inleiding over de organisatie van de geneeskundige zorg in de Filippijnen. Dr. Tolentino vertelt ons heel kort waarvoor MOMFI staat, de organisatie van studenten die in vakantieperiodes in de verwijderde berggebieden eerste geneeskundige zorgen probeert te bieden. Nadat de studenten een PPT hebben getoond over hun activiteiten tijdens hun medische missies overhandigen we 1000 euro uit de opbrengsten van de wekelijkse broodmaaltijden in De Corona. We lopen nog eens binnen in de Mall om aankopen te doen voor de avond die komt en daarna trekken we naar Home Sweet Home voor ons avondmaal.
's Avonds overlopen we nog even onze ervaringen in het ziekenhuis. Vanuit de verschillende groepen komen enkelen aan het woord en alles te samen genomen komt een gevarieerd pallet aan indrukken naar boven.
Abonneren op:
Posts (Atom)